🪩 Rozliczanie Nadgodzin W 4 Miesięcznym Okresie Rozliczeniowym

W tym celu zaznaczamy opcję Korekta i w kolumnie (1) wprowadzamy odpowiednią ilość nadgodzin do rozliczenia: 1 w wierszu 50% i 2 w wierszu 100%. Dodatkowo musimy wyzerować stan końcowy, do czego służą godziny bilansowe (2): wiersz 100%: mieliśmy 0 godzin 100%, wypłacamy 2 i bilansujemy -2, żeby wyzerować saldo.
Porady Życie zawodowe Okres rozliczeniowy – co mówi prawo pracy? Długość okresu rozliczeniowego wpływa na rozkład czasu pracy pracownika. Planując działanie zakładu, pracodawca nie może naruszać przepisów dotyczących np. godzin nadliczbowych. Wydłużone okresy rozliczeniowe sprzyjają respektowaniu praw pracowniczych. Okres rozliczeniowy w pracy – przepisy Zatrudniając pracownika na podstawie umowy o pracę, pracodawca musi uwzględniać normy czasu pracy – dobową i tygodniową (art. 129 kodeksu pracy: Zadanie to może być utrudnione ze względu na specyfikę danej branży. Dzięki wydłużeniu okresu rozliczeniowego pracodawca może zapewnić właściwy rytm pracy, nie naruszając przepisów. Długość okresu rozliczeniowego zależy od systemu, w jakim jest wykonywana praca w danym zakładzie. W systemie podstawowym - dobowy wymiar pracy wynosi 8 godzin, a tygodniowy – 40 godzin. Okres rozliczeniowy może trwać maksymalnie 4 miesiące. Jeśli mamy system równoważny - okres rozliczeniowy trwa najczęściej 1 miesiąc. Może on zostać wydłużony do 3 miesięcy z uwagi na szczególne potrzeby pracodawcy. Okres rozliczeniowy trwa od 1 do 4 miesięcy, jeśli pracownik wykonuje pracę uzależnioną od warunków pogodowych lub od pory roku. Czas trwania okresu rozliczeniowego może wynikać również z charakteru pracy. Maksymalnie miesięczny okres obowiązuje osoby, których praca polega na: dozorze urządzeń, pozostawaniu w gotowości do wykonywania obowiązków, pilnowaniu mienia lub ochronie osób. Miesięczny okres rozliczeniowy dotyczy również pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych. 4 tygodnie – tyle trwa okres rozliczeniowy w przypadku osób, które wykonują pracę w ruchu ciągłym. Każdy system czasu pracy wydłuża okres rozliczeniowy. Jego maksymalny, dopuszczalny wymiar to 12 miesięcy. Modyfikacja powinna wynikać z przyczyn, które mają związek z organizacją pracy w danym zakładzie. Długość okresu rozliczeniowego a nadgodziny Od tego, jak długo trwa okres rozliczeniowy, zależy termin wypłaty rekompensaty za nadgodziny średniotygodniowe. Dodatek pieniężny - za przekroczenie normy dobowej - jest wypłacany po zakończeniu miesiąca. Rekompensatę za nadgodziny, powstałe w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy, pracownik otrzymuje na koniec okresu rozliczeniowego. Dopiero wtedy można stwierdzić, czy doszło do przekroczenia norm. Norma tygodniowa to przeciętnie 40 godzin. Aby ustalić, czy została przekroczona należy: od liczby przepracowanych godzin odjąć liczbę nadgodzin dobowych; od otrzymanego wyniku odjąć iloczyn 8 godzin i liczby dni przypadających od poniedziałku do piątku, które wykraczają poza pełne tygodnie okresu rozliczeniowego; podzielić wynik przez liczbę pełnych tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym. Jeśli wynik ostatniego działania jest wyższy niż 40, to znaczy, że doszło do przekroczenia normy tygodniowej. Za godziny nadliczbowe przysługuje dodatek. Rekompensatę wypłaca się wraz z wynagrodzeniem za ostatni miesiąc okresu rozliczeniowego. Przykład: Pensja brutto: 4800 zł. Przepracowane godziny w miesiącu: 160. Ilość nadgodzin: 5. 4800/160 = 30 zł za godzinę. 30 × 5 = 150 zł. 150 zł + (150 zł x 50 proc.) = 225 zł. W tym miesiącu osobie zatrudnionej należy się 225 zł dodatku do pensji. Gdy pracodawca nie jest w stanie dać finansowego wynagrodzenia za nadliczbowe dobowe (powstałe z przekroczenia normy dobowej lub przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy) można rekompensować czasem wolnym lub wynagrodzeniem z dodatkiem. Czas wolny za nadgodziny co do zasady oddaje się w tym samym okresie rozliczeniowym. Wyjątkowo czas wolny za nadgodziny można oddać później – ale tylko na wniosek pracy w godzinach nadliczbowych wynagrodzeniem Jeśli pracodawca chce zrekompensować pracownikowi pracę w godzinach nadliczbowych wynagrodzeniem, musi zapłacić za nie najpóźniej w momencie zapłaty wynagrodzenia za miesiąc powstania nadgodzin – nawet jeśli ma kilkumiesięczny okres rozliczeniowy. Dlatego do dnia zapłaty tego wynagrodzenia powinien przynajmniej podjąć decyzję co zrobi, tzn.: czy zapłaci za nie (wtedy musi to zrobić od razu), czy też będzie rekompensował je czasem wolnym. Rekompensata nadgodzin z tytułu przekroczenia normy dobowej Jeśli pracodawca zdecyduje się na rekompensatę czasem wolnym z własnej inicjatywy, wówczas musi za 1 nadgodzinę oddać 1,5 godziny czasu wolnego. I taki odbiór może nastąpić do końca okresu rozliczeniowego. Natomiast na wniosek pracownika oddaje się 1 godzinę wolną za 1 godzinę nadliczbową, a odbiór może nastąpić nawet po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Rekompensata nadgodzin średniotygodniowych Niekiedy mogą powstać także tzw. nadgodziny średniotygodniowe, czyli wszystkie przekroczenia norm czasu pracy, które nie stanowią nadgodzin dobowych. Ich powstanie stwierdza się dopiero na koniec okresu rozliczeniowego, odejmując od sumy wszystkich nadgodzin nadgodziny dobowe. Przysługuje za nie zawsze wynagrodzenie z dodatkiem 100% (płatne na koniec okresu rozliczeniowego), podczas gdy za nadgodziny dobowe zasadniczo dodatek wynosi 50%, chyba że nadgodziny wystąpiły w nocy, w niedzielę lub święto albo w dniu wolnym za niedzielę lub święto. Nadgodziny – sposób rekompensaty Zdarzenie Sposób rekompensaty Godziny nadliczbowe dobowe Pracodawca może zapłacić za nie wynagrodzenie z dodatkiem (do dnia płatności wynagrodzenia za miesiąc powstania nadgodzin, nawet jeśli okres rozliczeniowy jest kilkumiesięczny). Może też zrekompensować je czasem wolnym:- z inicjatywy pracodawcy (w stosunku 1:1,5) – do końca okresu rozliczeniowego- na wniosek pracownika (w stosunku 1:1) – w dowolnym czasie, także np. w kolejnym okresie rozliczeniowym Godziny nadliczbowe średniotygodniowe Powstają zawsze na koniec okresu rozliczeniowego, więc dopiero wtedy należy je zrekompensować Autorem odpowiedzi jest: Joanna Kaleta, Szymon Sokolik Ustalenie nadgodzin średniotygodniowych w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym Źródło: Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 14 (584) z dnia 10.07.2023, strona 33 - Spis treści » Rozwiązanie problemu zleconego przez użytkownika serwisu Miesiąc 9 10 11 12 1 2 3 4 5 6 7 Plan 180 190 200 130 140 80 150 160 180 192 200 Dobowe 12 8 6 0 0 0 0 0 5 0 15 Tygodniowe 8 6 8 0 0 0 0 0 4 0 12 GRAFIK CZASU PRACY sierpień 2014 roku Data 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Dzień Pt Sob Nd Pon Wt Śr Czw Pt Sob Nd Pon Wt Śr Czw Pt Plan 10 W5 WN 10 12 12 12 12 W5 WN 12 10 WH 12 WŚ Wyk. 12 W5 WN 12 13 13 12 12 W5 WN 13 12 8 13 WŚ Data 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Dzień Sob Nd Pon Wt Śr Czw Pt Sob Nd Pon Wt Śr Czw Pt Sob Nd Plan W5 WN 12 12 12 WH 12 W5 WN 12 WH 12 4 12 W5 WN Wyk. W5 WN 12 12 12 WH 13 W5 WN 12 WH 12 8 13 W5 WN Legenda:WN – wolna niedziela,W5 – dzień wolny z 5-dniowego tygodnia pracy,WH – dzień harmonogramowo wolny od pracy,WŚ – święto,4 – praca od do – praca od do – praca od do – praca od do – praca od do Przyjmując za podstawę przedstawiony powyżej stan faktyczny, przygotowaliśmy kompleksowe rozwiązanie. Przedstawiony plan pracy jest prawidłowy, gdyż uzupełnia wymiar czasu pracy ustalony dla przyjętego okresu rozliczeniowego o brakujące 190 godzin. Brak odbioru czasu wolnego będzie jednak skutkował komplikacją w naliczaniu wynagrodzenia i dodatków za nadgodziny. W sierpniu wystąpiło 12 nadgodzin dobowych, które są skutkiem przekraczania przedłużonych dobowych wymiarów czasu pracy w poszczególnych dobach. Ponadto pracownik przepracował kolejne 12 godzin, nie przekraczając normy dobowej, a więc ta wielkość oznacza nadgodziny średniotygodniowe. Za nadgodziny z wcześniejszych okresów pracodawca musi naliczyć stawki wynagrodzenia z tych miesięcy, w których one wystąpiły. Jak przedłużyć okres rozliczeniowy Kluczowe znaczenie ma fakt, czy w danym zakładzie funkcjonują związki zawodowe. Jeśli tak, pracodawca ma dwie możliwości stosowania długich okresów rozliczeniowych. Może to uczynić, wprowadzając odpowiednie postanowienia lub zawierając ze związkowcami układ zbiorowy pracy, względnie w ramach odrębnego porozumienia, zawieranego z przedstawicielami wszystkich organizacji zakładowych, lub jeśli okaże się to niemożliwe – wszystkich związków reprezentatywnych w rozumieniu art. 24125a kp. W praktyce znacznie wygodniej uregulować te kwestie w odrębnym porozumieniu, w treści którego strony mogą określić dogodny dla nich tryb wprowadzania zmian i zawieszania jego postanowień czy rozstrzygania sporów dotyczących rozumienia treści tego aktu. Najkorzystniej przedstawia się sytuacja pracodawców, którzy nie są objęci działaniem organizacji związkowych i mogą przedłużyć okres rozliczeniowy w porozumieniu zawieranym z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym na potrzeby konkretnego pracodawcy. Może to być ta sama reprezentacja, która wstępuje w rolę związków zawodowych przy innych kwestiach, przy konsultacji warunków stosowania telepracy (art. 676 § 4 kp), czy ustalaniu wykazu prac uzasadniających wprowadzenie dodatkowych przerw lub skrócenie norm czasu pracy (art. 145 § 2 kp), o ile pracodawca posiada taką stałą reprezentację. W dużych firmach, w których działają rady pracowników, można na podstawie dodatkowego porozumienia czy głosowania załogi usankcjonować, aby to rada zawierała takowe porozumienie z pracodawcą. W mniejszych zakładach pracy oraz firmach, w których pomimo liczebności załogi nie doszło do zorganizowania wyborów rady pracowników i twór ten nie funkcjonuje, przedłużenie okresów rozliczeniowych oraz inne kwestie wymagające przeprowadzania konsultacji wiążą się z koniecznością wyłonienia specjalnie w tym celu przedstawicieli załogi. Przepisy nie zawierają regulacji dotyczących procedury powoływania takiego przedstawicielstwa, niemniej jednak praktyka wskazuje, że postulowaną formą jest przeprowadzenie demokratycznych wyborów. Wpływ załogi na wybór swego przedstawicielstwa daje mu właściwe umocowanie do działania w jej imieniu i ucina zarzuty reprezentowania przez przedstawicieli pracowników interesów pracodawcy, które mogą się pojawić w przypadku ich wyznaczenia. Ostatecznie warto również zadbać, by w ramach omawianej procedury zabezpieczyć się na wypadek nikłego zainteresowania załogi zgłaszaniem kandydatów oraz przewidzieć procedurę uzupełniania składu przedstawicielstwa, w przypadku gdyby doszło do rozwiązania umów w trakcie jego kadencji. Niezależnie od tego, z jakim podmiotem negocjujemy treść porozumienia, pracodawca ma 5 dni roboczych od dnia jego zawarcia na przekazanie kopii tego dokumentu właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy. WZÓR Postanowienia regulaminu pracy dotyczące trybu wyłaniania przedstawicieli pracowników „1. W sprawach wymagających zawarcia porozumienia z przedstawicielami pracowników ich interesy reprezentują trzej przedstawiciele wyłaniani w demokratycznych wyborach spośród zgłoszonych kandydatów na 5-letnie Kandydatów na przedstawicieli załogi zgłaszają pisemnie grupy pracowników liczące co najmniej 5 osób, za zgodą wytypowanych pracowników. Kandydatury należy zgłaszać w ciągu miesiąca od ogłoszenia wyborów. W razie niezgłoszenia wystarczającej liczby kandydatów pracodawca zastrzega sobie możliwość wyznaczenia dodatkowych osób, tak by do wyborów stanęło co najmniej 5 W ciągu 2 tygodni od ogłoszenia pełnej listy kandydatów pracodawca przeprowadza demokratyczne wybory, w których każdy pracownik dysponuje jednym Przedstawicielami pracowników zostają 3 osoby, które zdobyły największą liczbę głosów, a nad prawidłowością przeprowadzanych wyborów czuwa komisja składająca się z 3 przedstawicieli pracowników oraz przedstawiciela Wybory uzupełniające są organizowane w sytuacji, gdy dojdzie do rozwiązania umowy z przedstawicielem w trakcie pełnionej kadencji”. Przepisy odnoszące się do procedury konsultacji lub zawierania porozumień posługują się pojęciem przedstawicieli pracowników w liczbie mnogiej. Na tej podstawie PIP kwestionuje w praktyce kontrolnej podpisywanie takich porozumień z jednym przedstawicielem. Aby uniknąć związanych z tym wątpliwości, warto zadbać, by interesy załogi reprezentowały co najmniej 2 osoby. Powyższe nie znajdzie zastosowania, w przypadku gdy funkcję tę realizuje rada pracownicza, gdyż jej liczebność reguluje ustawa i jest ona kilkuosobowa. Nierekompensowanie dodatkowej pracy na bieżąco może oznaczać duże komplikacje Dotyczy to szczególnie przypadków, gdy pracodawca licząc na możliwość udzielenia czasu wolnego, w ostatnich miesiącach okresu nie rozliczał na bieżąco nadgodzin dobowych. Wobec nieoddania czasu wolnego pracownicy muszą wraz z pensją za ostatni miesiąc okresu otrzymać normalne wynagrodzenie i dodatki za wszystkie przypadki przekroczenia normy lub przedłużonego wymiaru w dobie. Naliczenie ich pracownikowi wynagradzanemu stałą stawką miesięczną wymaga jednak podzielenia jej przez nominały ustalone dla miesięcy, w których doszło do przekroczenia normy lub przedłużonego wymiaru dobowego, co znacząco skomplikuje obliczenia. Podobnie w przypadku nadgodzin wynikających z przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy. W braku rekompensaty czasem wolnym, udzielanym na wniosek podwładnego w kolejnym okresie rozliczeniowym, normalne wynagrodzenie za tę pracę powinno zostać wypłacone z pensją za miesiąc, w którym ona wystąpiła. Stawkę normalnego wynagrodzenia za te nadgodziny należy ustalić zgodnie z wymiarem obowiązującym w miesiącach, w których doszło do dodatkowej pracy, czyli indywidualnie dla konkretnych nadgodzin. Jedynie dodatek za wszystkie przekroczenia średniotygodniowe, możliwe do stwierdzenia w momencie zamknięcia okresu rozliczeniowego, oblicza się na podstawie wymiaru czasu pracy z ostatniego miesiąca okresu rozliczeniowego. Taka kumulacja roszczeń płacowych pracowników w ostatnim miesiącu okresu rozliczeniowego może zaburzyć płynność finansową zakładu, a komplikacja związana z naliczeniem normalnego wynagrodzenia i dodatków nie spodoba się pracownikom działu płac. Nie są to jedyne niekorzystne dla pracodawcy skutki, jakie wiążą się z nierozliczaniem na bieżąco nadgodzin dobowych i normalnego wynagrodzenia za przekroczenia przeciętnej normy tygodniowej. Musi się on bowiem liczyć z ryzykiem mandatu w razie kontroli PIP, o ile nie dysponuje wnioskami pracowników o udzielenie czasu wolnego za nadgodziny dobowe przed terminem wypłaty wynagrodzenia za kolejne miesiące lub nie wyznaczył wcześniej terminu jego odbioru bez wniosku. Proszę pamiętać, że: zgodnie ze stanowiskiem Głównego Inspektoratu Pracy z 21 kwietnia 2009 r. w sprawie terminu składania wniosku o czas wolny (GPP-306-4560-32/09/PE/RP) przekroczenia dobowe powstają w dniu, w którym wystąpiły i wtedy pracownik nabywa za nie prawo do normalnego wynagrodzenia i dodatku. Zdaniem GIP: jedynym sposobem zwolnienia pracodawcy z obowiązku wypłaty tych składników w najbliższym terminie płatności wynagrodzenia jest wystąpienie przez pracownika z wnioskiem o czas wolny lub skorzystanie z możliwości wyznaczenia go przez pracodawcę w wymiarze o połowę wyższym od liczby nadgodzin w grafiku pracownika. Musi to jednak nastąpić przed terminem wypłaty pensji za miesiąc, w którym doszło do takich nadgodzin. Jak rozliczyć czas pracy Postępując zgodnie z literą prawa, niezależnie od długości stosowanego okresu rozliczeniowego, pracodawca powinien rozliczać nadgodziny dobowe na bieżąco, z pensją za miesiąc, w którym wystąpiły. Wyjątek od tej zasady dotyczy nadgodzin rekompensowanych czasem wolnym. W przypadku firm, które mimo braku wniosków pracowników oraz niewyznaczenia terminu wolnego przez pracodawcę, nie wypłacają na bieżąco wynagrodzenia i dodatków za przekroczenia dobowe, rozliczenie nie będzie mogło nastąpić według stawek wynagrodzenia obowiązujących w miesiącu zamykania okresu rozliczeniowego. Skoro nadgodziny dobowe powstają w dniu ich wystąpienia, to pracodawca nie ma innej możliwości niż rozliczenie ich zgodnie ze stawką normalnego wynagrodzenia i dodatku, ustalonych w miesiącu ich wystąpienia. Fakt opóźnienia wypłaty wynagrodzenia i dodatku nic tu nie zmienia, więc przy ich obliczaniu trzeba się będzie cofnąć do miesięcy, w których doszło do przekroczeń dobowych. Ta sama zasada znajdzie zastosowanie przy ustalaniu normalnego wynagrodzenia za przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, gdyż jako płaca za pracę wykonaną powinno być ono wypłacane na bieżąco, z pensją za miesiące, w których wystąpiły przekroczenia. Jedynie 100-proc. dodatki za nadgodziny średniotygodniowe powinny zostać rozliczone według wysokości stawki godzinowej za ostatni 12. miesiąc okresu rozliczeniowego. Jeśli nadgodziny średniotygodniowe są konsekwencją nieoddania dni wolnych w zamian za pracę w „soboty”, czyli dni wolne z tytułu 5-dniowego tygodnia pracy, to wypłata wynagrodzenia nie zwalnia pracodawcy z odpowiedzialności wykroczeniowej. Przepisy nie przewidują bowiem w takim przypadku możliwości wypłaty wynagrodzenia z dodatkami za taką pracę, a trwają dopiero prace legislacyjne, które miałyby umożliwić takie rozliczenie pracy w tzw. szóstym dniu tygodnia. ROZLICZENIE WYNAGRODZENIA Składnik wynagrodzenia Kolejność działań Obliczenia Normalne wynagrodzenie za nadgodziny 1. Ustalamy stawkę godzinową normalnego wynagrodzenia za nadgodziny z: normalne wynagrodzenie za nadgodziny z: września 2013 roku: zł/168 godz. = 17,86 zł, października 2013 roku: zł/184 godz. = 16,30 zł, listopada 2013 roku: zł/152 godz. = 19,74 zł, maja 2014 roku: zł/160 godz. = 18,75 zł, lipca 2014 roku: zł/184 godz. = 16,30 zł, sierpnia 2014 roku: zł/160 godz. = 18,75 zł; września 2013 roku: 20 godz. × 17,86 zł = 357,20 zł, października 2013 roku: 14 godz. × 16,30 zł = 228,20 zł, listopada 2014 roku: 14 godz. × 19,74 zł = 276,36 zł, maja 2014 roku: 9 godz. × 18,75 zł = 168,75 zł, lipca 2014 roku: 27 godz. × 16,30 zł = 440,10 zł, sierpnia 2014 roku: 24 godz. × 18,75 zł = 450 zł Dodatek 50% za nadgodziny 3. Ustalamy stawkę dodatku 50% za nadgodziny dobowe z: wartość należnego dodatku za nadgodziny dobowe z: września 2013 roku: 17,86 zł × 50% = 8,93 zł, października 2013 roku: 16,30 zł × 50% = 8,15 zł, listopada 2013 roku: 19,74 zł × 50% = 9,87 zł, maja 2014 roku: 18,75 zł × 50% = 9,38 zł, lipca 2014 roku: 16,30 zł × 50% = 8,15 zł, sierpnia 2014 roku: 18,75 zł × 50% = 9,38 zł; września 2013 roku: 12 godz. × 8,93 zł = 107,16 zł, października 2013 roku: 8 godz. × 8,15 zł = 65,20 zł, listopada 2014 roku: 6 godz. × 9,87 zł = 59,22 zł, maja 2014 roku: 5 godz. × 9,38 zł = 46,90 zł, lipca 2014 roku: 15 godz. × 8,15 zł = 122,25 zł, sierpnia 2014 roku: 12 godz. × 9,38 zł = 112,56 zł Dodatki za nadgodziny średniotygodniowe 5. Ustalamy stawkę dodatku 100% za przekroczenia średniotygodniowe z okresu wartość należnego dodatku za nadgodziny średniotygodniowe: zł/160 godz. = 18,75 zł 50 godz. × 18,75 zł = 937,50 zł Ogółem do wypłaty Wynagrodzenie zasadnicze + normalne wynagrodzenie za nadgodziny + dodatki za nadgodziny dobowe + dodatki za nadgodziny średniotygodniowe zł + 357,20 zł + 228,20 zł + 276,36 zł + 168,75 zł + 440,10 zł + 450 zł + 107,16 zł + 65,20 zł + 59,22 zł + 46,90 zł + 122,25 zł + 112,56 zł + 937,50 zł = zł Prześlij nam swój problem. Skontaktujemy się i pomożemy. Jest on bowiem niezależny od przyjętego okresu rozliczeniowego i obowiązuje w danym roku kalendarzowym. Jeśli jeden okres rozliczeniowy przypada częściowo np. na 2015 r., a w pozostałym zakresie na 2016 r., pojawi się problem, które nadgodziny należy zaliczyć do limitu z kończącego się roku, a które przejdą już na kolejny rok. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy czas pracy pracownika co do zasady powinien wynosić 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym. Jak w związku z powyższym należy nazwać przypadek, w którym pracownik pracuje ponad wyżej wymienione limity? W takiej sytuacji dochodzi u pracownika do wypracowania godzin nadliczbowych. Na rozliczenia nadgodzin mają wpływ w głównej mierze systemy czasu pracy. W drugim artykule z cyklu „Nadgodziny w pigułce z praktycznymi przykładami” przedstawiamy praktyczne zagadnienia dotyczące rozliczania godzin nadliczbowych osób objętych podstawowym systemem czasu pracy. Nadgodziny dobowe i średniotygodniowe W pierwszym artykule z cyklu przybliżone zostały zagadnienia teoretyczne związane z wyliczaniem nadgodzin oraz wynagrodzenia za nie, warto natomiast przypomnieć, że: nadgodziny dobowe – to praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy wynikające z obowiązującego pracownika systemu czasu pracy. W przypadku podstawowego systemu czasu pracy nadgodziny dobowe wystąpią po przekroczeniu 8-godzinnej normy dobowej czasu pracy; nadgodziny średniotygodniowe – to praca powyżej przeciętnie 40 godzin w tygodniu w okresie rozliczeniowym dla większości pracowników. Rozliczenie nadgodzin średniotygodniowych możliwe jest dopiero po zamknięciu okresu rozliczeniowego. Zanim przejdzie się do analizy praktycznych przykładów należy w pierwszej kolejności poznać sposoby na wyliczanie nadgodzin dobowych i średniotygodniowych. Nadgodziny dobowe określić jest stosunkowo łatwo – będą nimi wszystkie godziny z danej doby wypracowane ponad przyjętą normę, czyli zazwyczaj 8 godzin (przy podstawowym systemie czasu pracy). Natomiast zgodnie ze stanowiskiem Państwowej Inspekcji Pracy nadgodziny z tytułu przekroczenia normy średniotygodniowej wystąpią już po przekroczeniu wymiaru czasu pracy dla danego okresu rozliczeniowego ustalonego zgodnie z normą, choćby w rzeczywistości nie doszło do pracy ponad 40 godzin tygodniowo. Metodologia ustalenia nadgodzin średniotygodniowych: czas faktycznie przepracowany w danym okresie rozliczeniowym – wymiar czasu pracy dla danego okresu – liczba godzin nadliczbowych wynikających z przekroczenia norm dobowych; dodatnia wartość z pkt 1) stanowić będzie godziny nadliczbowe przekraczające normę średniotygodniową. Podstawowy system czasu pracy Wspomniane limity czasu pracy odnoszą się właśnie do podstawowego systemu czasu pracy, który jest swego rodzaju bazą i odnośnikiem dla innych systemów czasu pracy występujących w przepisach Kodeksu pracy. Podstawowy system czasu pracy jest jednocześnie najprostszym z dostępnych do zastosowania, jest to tzw. praca w godzinach Cechą charakterystyczną dla tego systemu czasu pracy jest zasada 8-godzinnego dnia pracy. Odmienność innych systemów czasu pracy bazuje zazwyczaj na umożliwieniu odstępstw od tej zasady i określeniu wydłużenia norm dobowych. W podstawowym systemie czasu pracy nie powinno dochodzić do przypadków, w których praca w poszczególnych dniach będzie wynosiła więcej niż 8 godzin, przy jednoczesnym skróceniu czasu pracy w innych dniach pracy. Przekroczenie ww. limitu stanowić będzie pracę w nadgodzinach. Przy podstawowym systemie czasu pracy tygodniowa norma czasu pracy nie ma charakteru sztywnego, co związane jest ściśle z zasadą przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. Dzięki temu zarówno pracodawca, jak i jego pracownicy mogą pozwolić sobie na pewną dozę swobody w planowaniu pracy. Zagadnienie dotyczące rozliczania nadgodzin w podstawowym systemie czasu pracy najlepiej zobrazować na praktycznych przykładach. Przykład 1. Pracownik w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym pracował 6 godzin w wolną sobotę 24 kwietnia 2021 roku i za pracę tę nie otrzymał dnia wolnego. 174 godziny przepracowane – 168 godzin planowane (wymiar czasu pracy kwiecień 2021 roku) – 0 nadgodzin dobowych = 6 godzin nadgodzin średniotygodniowych Wynagrodzenie za nadgodziny średniotygodniowe = wynagrodzenie zasadnicze + dodatek za nadgodziny w wysokości 100% Przykład 2. Pracownik w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym pracował dodatkowo: 2 godziny ponad standard 22 kwietnia 2021 roku; 8 godzin w wolną od pracy niedzielę. Powstałe nadgodziny nie zostały zrekompensowane czasem wolnym. Liczba nadgodzin dobowych: 2 godziny Liczba nadgodzin średniotygodniowych: 178 godzin przepracowane – 168 godzin planowane (wymiar czasu pracy kwiecień 2021 roku) – 2 nadgodziny dobowe = 8 godzin Wynagrodzenie za nadgodziny dobowe = wynagrodzenie zasadnicze + dodatek za nadgodziny w wysokości 50% Wynagrodzenie za nadgodziny średniotygodniowe = wynagrodzenie zasadnicze + dodatek za nadgodziny w wysokości 100% Przykład 3. Dla pracownika został przygotowany grafik pracy, wedle którego omawiana osoba miała przepracować w marcu 2021 roku 184 godziny zgodnie z obowiązującym go system czasu pracy i normą czasu pracy. Jednak ze względu na niezaplanowane, specjalne zapotrzebowanie pracodawcy pracownik wypracował dodatkowe godziny nadliczbowe. Termin Dzień Liczba godzin zaplanowanej pracy Godziny przepracowane poniedziałek wtorek środa czwartek piątek sobota – – niedziela – – poniedziałek wtorek środa czwartek piątek sobota – – niedziela – – poniedziałek wtorek środa czwartek piątek sobota – niedziela – – poniedziałek wtorek środa czwartek piątek sobota – – niedziela – poniedziałek wtorek środa SUMA 184 h 199 h Nadgodziny z 5 marca zostały odebrane przez pracownika na jego prośbę 17 marca. Nadgodziny wypracowane w dniu wolnym od pracy 20 marca zostały odebrane na wniosek pracownika 24 marca. Liczba nadgodzin dobowych: 7 godzin Liczba nadgodzin średniotygodniowych: 199 godzin przepracowane – 184 godziny planowane (wymiar czasu pracy kwiecień 2021 roku) – 7 nadgodzin dobowych = 8 godzin Wynagrodzenie za nadgodziny dobowe = wynagrodzenie zasadnicze + dodatek za nadgodziny w wysokości 50% Wynagrodzenie za nadgodziny średniotygodniowe = wynagrodzenie zasadnicze + dodatek za nadgodziny w wysokości 100% W kolejnym artykule z cyklu o nadgodzinach wyjaśnione zostało, czym są nadgodziny dobowe i średniotygodniowe oraz jaka jest metodologia ich ustalania zgodna z opinią PIP. Zaprezentowane zostało również na praktycznych przykładach, w jaki sposób określa się nadgodziny pracownicze przy podstawowym systemie czasu pracy. W kolejnej części znajdziecie jeszcze więcej praktycznych przykładów z zakresu obliczania nadgodzin – tym razem w kontekście równoważnego systemu czasu pracy!

5.2.1 Modyfikacja odbioru nadgodzin po dacie rozliczenia terminarza. – Tworzenie wniosku o odbiór nadgodzin Wniosek o odbiór nadgodzin można utworzyć na dwa sposoby: – z dashbordu użytkownika Z poziomu portalu pracownika (dashboard) wybierz opcję UTWÓRZ WNIOSEK URLOPOWY z menu UTWÓRZ DOKUMENT w sekcji MOJE DOKUMENTY. – z widoku

Pracodawca może zlecić pracownikowi wykonywanie pracy nadliczbowej nie więcej niż 150 godzin rocznie. Limit ten może zostać zwiększony w ramach określonych granic. Sprawdź, jak powinno wyglądać rozliczenie godzin nadliczbowych wzór znajdziesz poniżej. Przejrzyj przykłady jak prawidłowo ustalić wynagrodzenie za godziny mamy do czynienia z pracą nadliczbową? Praca wykraczająca ponad obowiązujące normy czasu pracy, jak również wykonywana ponad przedłużony dobowy jej wymiar wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Jest ona dopuszczalna w przypadku: konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, szczególnych potrzeb pracodawcy, z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. Jaki jest limit godzin nadliczbowych? Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych z uwagi na szczególne potrzeby pracodawcy nie może przekroczyć dla jednego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym. Kiedy można zwiększyć limit i do ilu godzin? Limit można zwiększyć, pod warunkiem, że stosowne postanowienia w tej sprawie zostaną zawarte w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie zakładowym. Pracodawcy nie objęci układem zbiorowym pracy lub zwolnieni z obowiązku tworzenia regulaminu, zapis o zwiększeniu dopuszczalnej liczby godzin nadliczbowych wprowadzają do umów o pracę. Limit może zostać zwiększony w ramach określonych granic. Co do zasady granicę tę wyznacza 416 godzin w roku kalendarzowym. Metodyka tego wyliczenia opiera się na liczbie 52 tygodni w roku i nieprzekraczalności 48 godzin tygodniowego czasu pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi, czyli 8 nadgodzin tygodniowo (52 x 8 = 416). Takie wyliczenie kwestionuje Główny Inspektorat Pracy oraz Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Zgodnie z ich stanowiskiem, przy ustalaniu limitu trzeba brać pod uwagę usprawiedliwione nieobecności wynikające z przepisów prawa pracy, a w głównej mierze prawo do urlopu wypoczynkowego. W związku z tym, pracodawca który zamierza zwiększyć limit nadgodzin w skali roku, może go ustalić na poziomie: 384 godzin dla pracowników, którzy mają prawo do urlopu wypoczynkowego w rocznym wymiarze 20 dni, 376 godzin dla pracowników, którzy maja prawo do urlopu wypoczynkowego w rocznym wymiarze 26 dni. Na marginesie warto dodać, że istnieją grupy zawodowe, które w zakresie limitu nadgodzin podlegają przepisom szczególnym. Są to na przykład kierowcy, dla których kwestie te reguluje ustawa o czasie pracy kierowców. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia przysługuje dodatek w wysokości: 1. 100% wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających: a) w nocy, b) w niedziele i święta nie będące dla pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, d) za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w pkt 1 lub 2. 2. 50% wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu, niż określone w pkt 1 a–c. Co oznacza normalne wynagrodzenie za godziny nadliczbowe? Kodeks pracy nie zawiera definicji normalnego wynagrodzenia. Stanowisko w tej sprawie wielokrotnie zajmował Sąd Najwyższy, miedzy innymi w wyrokach z 3 czerwca 1986 r. (I PRN 40/86), z 22 czerwca 2011 r. (II PK 3/11), oraz z 15 lutego 2012 r. (I PK 156/11). Przez normalne wynagrodzenie należy zatem rozumieć to, które pracownik otrzymuje stale i systematycznie. Obejmuje ono zarówno wynagrodzenie zasadnicze wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania pracownika, jak i dodatkowe jego składniki o charakterze stałym, jeżeli zatrudniony ma do nich prawo zgodnie z przepisami płacowymi obowiązującymi u danego pracodawcy. Do normalnego wynagrodzenia można także zakwalifikować premię. Dzieje się tak jeśli ma ona charakter stały, nie jest uzależniona od osiągnięcia określonych wyników w pracy, nie została objęta zadaniami wykonywanymi w godzinach nadliczbowych. Reasumując, podstawę normalnego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe wylicza się z uwzględnieniem następujących składników: wynagrodzenia zasadniczego wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania zatrudnionego, innych składników wynagrodzenia o stałym charakterze, które przysługują pracownikowi na podstawie przepisów płacowych obowiązujących w danej firmie, do których należą miedzy innymi: dodatek stażowy, dodatek funkcyjny, premia stała, niezależna od wyników pracy, inne stałe dodatki, w tym przysługujące w określonych branżach lub zawodach. Jak wyliczyć normalne wynagrodzenie za godziny nadliczbowe? W celu wyliczenia normalnego wynagrodzenia za nadgodziny należy sumę poszczególnych jego składników podzielić przez wymiar czasu pracy obowiązujący w danym miesiącu. Otrzymaną w ten sposób stawkę za 1 godzinę pomnożyć przez liczbę przepracowanych godzin nadliczbowych. Jak obliczyć dodatek za godziny nadliczbowe? Podstawę obliczenia dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych stanowi wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określone stawką miesięczną lub godzinową. Jeśli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony – 60% wynagrodzenia. W celu obliczenia dodatku za 1 godzinę: według składników wynagrodzenia określonych w stawce miesięcznej w stałej wysokości – należy tę stawkę podzielić przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu, według zmiennych składników wynagrodzenia – wynagrodzenie ustalone według zasad obowiązujących przy wyliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy dzieli się przez liczbę godzin przepracowanych przez pracownika w okresie, z którego ustala się to wynagrodzenie. Pkt 1 wskazuje sposób wyliczenia dodatku za 1 godzinę nadliczbową ze stawki osobistego zaszeregowania, przy czym przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu należy rozumieć nominalny wymiar czasu pracy dla danego miesiąca, wyliczony zgodnie z art. 130 Kodeksu pracy. Z kolei ustalając kwotę dodatku z 1 nadgodzinę, o której mowa w pkt 2, czyli z wynagrodzenia zmiennego według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, to zgodnie z rozporządzeniem urlopowym podstawę tego dodatku stanowią zmienne miesięczne składniki wynagrodzenia wypłacone pracownikowi w okresie3 miesięcy poprzedzających miesiąc świadczenia pracy nadliczbowej. Należy przy tym pamiętać, że liczba godzin przepracowanych w okresie przyjmowanym do ustalenia wynagrodzenia urlopowego oznacza wszystkie faktycznie przepracowane godziny. Godziny nieprzepracowane z powodu np. absencji zdrowotnej, należy zatem odjąć od nominalnego wymiaru czasu pracy dla danego okresu, natomiast godziny nadpracowane np. nadliczbowe – dodać. Jak wynagradzać za nadgodziny zatrudnionych pracowników w podstawowym systemie czasu pracy na cały etat? Pracodawcy są zobowiązani do przestrzegania przepisów o czasie pracy i godzinach nadliczbowych. Wykonywanie zadań w godzinach wykraczających poza ustalone normy musi być przez pracodawcę odpowiednio wynagradzane. Podstawowy system czasu pracy, to 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym. Pewną elastyczność w gospodarowaniu czasem pracy daje pracodawcom wprowadzenie w firmie innego systemu niż podstawowy (np. równoważny, zadaniowy, przerywany), jak również stosowanie dłuższych okresów rozliczeniowych. Należy jednak pamiętać, że – z wyłączeniem zatrudnionych w ruchu ciągłym – normy czasu pracy są jednakowe dla wszystkich pracowników, a różny może być tylko jego wymiar. Zagadnienia związane z rozliczaniem godzin nadliczbowych są dość rozległe. Zacznijmy więc od wynagradzania za nadgodziny zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy na cały etat. TABELA WYMIARU CZASU PRACY W 2017 r. (dla pracowników, dla których dniem wolnym, wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy jest sobota) LICZBA GODZIN PRACY LICZBA DNI PRACY STYCZEŃ 168 21 LUTY 160 20 MARZEC 184 23 KWIECIEŃ 152 19 MAJ 168 21 CZERWIEC 168 21 LIPIEC 168 21 SIERPIEŃ 176 22 WRZESIEŃ 168 21 PAŹDZIERNIK 176 22 LISTOPAD 160 20 GRUDZIEŃ 152 19 ŁĄCZNIE 2. 000 250 PRZYKŁAD Rozliczenie godzin nadliczbowych wzór: przykład 1 Pracownik zatrudniony na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy, w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowym otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości zł, dodatek stażowy w wymiarze 20% (580 zł), dodatek funkcyjny kwotowy – 600 zł oraz premię regulaminową w wysokości 10% (290 zł). Z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy przepracował w maju 2017 r.: w niedzielę 28 maja – 10 godzin od 900 do 1900, w poniedziałek 29 maja – 12 godzin od 700 do 1900, we wtorek 30 maja – 9 godzin od 900 do 1800. Nadgodziny nie zostały zrekompensowane czasem wolnym. Podstawa obliczenia normalnego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe: zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 580 zł (dodatek stażowy) + 600 zł (dodatek funkcyjny) + 290 zł (premia regulaminowa) = zł. Wynagrodzenie za 1 godzinę pracy w maju: zł (wynagrodzenie brutto za maj) : 168 godzin (nominalny czas pracy w maju 2017 r.) = 26,01 zł. Liczba godzin nadliczbowych: 10 godzin w niedzielę + 4 godziny w poniedziałek (12 godzin przepracowanych – 8 godzin nominalnego czasu pracy) + 1 godzina we wtorek (9 godzin przepracowanych – 8 godzin nominalnego czasu pracy) = 15 godzin nadliczbowych Normalne wynagrodzenie za godziny nadliczbowe: 26,01 zł (wynagrodzenie za 1 godzinę) x 15 godzin nadliczbowych = 390,15 zł. Podstawa wyliczenia dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych: zł (wynagrodzenie zasadnicze). Kwota dodatku za 1 godzinę nadliczbową: zł (podstawa wyliczenia dodatku) : 168 godzin (nominalny czas pracy w maju 2017 r.) = 17,26 zł. Ustalenie dodatków za godziny nadliczbowe: Dodatek w wysokości 100% przysługuje za 10 godzin przepracowanych w niedzielę. Z kolei dodatek w wysokości 50% przysługuje za 5 godzin (4 godziny przepracowane w poniedziałek + 1 godzinę przepracowaną we wtorek). Dodatek za 10 godzin nadliczbowych w wymiarze 100%: 17,26 zł (dodatek za 1 godzinę pracy nadliczbowej) x 10 godzin = 172,60 zł. Dodatek za 5 godzin nadliczbowych w wymiarze 50%: (17,26 zł x 5 godz.) x 50% = 43,15 zł. Łącznie dodatki za godziny nadliczbowe: 172,60 zł (dodatek za godziny nadliczbowe w wymiarze 100%) + 43,15 zł (dodatek za godziny nadliczbowe w wymiarze 50%) = 215,75 zł. Wynagrodzenie brutto za godziny nadliczbowe w maju: 390,15 zł (normalne wynagrodzenie za godziny nadliczbowe) + 215,75 zł (dodatki za godziny nadliczbowe) = 605,90 zł. PRZYKŁAD Przykład 2 Pracownikowi zatrudnionemu na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy, w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych przysługuje wynagrodzenie prowizyjne. W maju 2017 r. przepracował 12 nadgodzin wynikających z przekroczeń dobowych w porze dziennej, za które nie udzielono mu czasu wolnego. Jego wynagrodzenie prowizyjne za luty, marzec, kwiecień i maj 2017 r. wyniosło odpowiednio: zł, zł, zł i zł. W lutym, marcu i kwietniu zatrudniony świadczył pracę zgodnie z nominałem. Normalne wynagrodzenie za 1 godzinę nadliczbową: zł (wynagrodzenie za maj) : 168 godzin (nominalny czas pracy w maju 2017 r.) = 18,45 zł. Normalne wynagrodzenie za godziny nadliczbowe: 18,45 zł x 12 godzin = 221,40 zł. W wynagrodzeniu pracownika nie wyodrębniono stawki osobistego zaszeregowania. Co za tym idzie podstawą wyliczenia dodatków za nadgodziny będzie 60% wynagrodzenia ustalonego jak za urlop wypoczynkowy. Składniki wynagrodzenia przyjmowane do wyliczenia podstawy dodatków za godziny nadliczbowe: zł (prowizja za luty) + zł (prowizja za marzec) + zł (prowizja za kwiecień) = zł. Podstawa wyliczenia dodatków za nadgodziny: zł x 60% = zł. Liczba godzin przepracowanych w miesiącach przyjmowanych do podstawy: 160 godzin nominalnego czasu pracy w lutym 2017 r. + 184 godziny nominalnego czasu pracy w marcu 2017 r. + 152 godziny nominalnego czasu pracy w kwietniu 2017 r. = 496 godzin Dodatek za 1 godzinę nadliczbową: zł : 496 godzin = 9,03 zł. 9,03 zł x 50% = 4,52 zł. Dodatek za 12 godzin nadliczbowych: 4,52 zł x 12 nadgodzin = 54,24 zł. Wynagrodzenie brutto za godziny nadliczbowe w maju: 221,40 zł (normalne wynagrodzenie za godziny nadliczbowe) + 54,24 zł (dodatek za godziny nadliczbowe) = 275,64 zł. PRZYKŁAD Rozliczenie godzin nadliczbowych wzór: przykład 3 Przyjmijmy, że pracownik, o którym mowa w przykładzie 2 wypracował w marcu 2017 r. 8 godzin nadliczbowych z przekroczeń dobowych w porze dziennej, a w kwietniu 2017 r. przebywał przez 5 dni roboczych (40 godzin) na zwolnieniu lekarskim. Przyjmijmy również, że w zł wypłaconych za marzec zawarte było normalne wynagrodzenie wraz z dodatkiem za 8 godzin nadliczbowych, a zł wypłacone za kwiecień stanowiło kwotę wynagrodzenia za czas przepracowany. Wówczas dodatek do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe wyniósłby 57,96 zł. Wynika to z następującego wyliczenia. Liczba godzin przepracowanych w miesiącach przyjmowanych do podstawy: (160 godzin nominalnego czasu pracy w lutym 2017 r. + 184 godziny nominalnego czasu pracy w marcu 2017 r. + 152 godziny nominalnego czasu pracy w kwietniu 2017 r.) – (40 godzin zwolnienia chorobowego + 8 godzin nadliczbowych) = 464 godziny. Dodatek za 1 godzinę nadliczbową: zł : 464 godzin = 9,65 zł. 9,65 zł x 50% = 4,83 zł. Dodatek za 12 godzin nadliczbowych: 4,83 zł x 12 nadgodzin = 57,96 zł. PRZYKŁAD Przykład 4 Pracownik jest zatrudniony na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy. W jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych otrzymuje wynagrodzenie ustalane według stawki godzinowej 15 zł/godzinę. Ponadto przysługuje mu 300 zł dodatku kwotowego za znajomość języków obcych oraz stała premia w wysokości 600 zł. W maju 2017 r. wypracował 16 nadgodzin dobowych w porze dziennej, które nie zostały zrekompensowane czasem wolnym oraz 2 nadgodziny w święto 3 maja, za które nie udzielono mu dnia wolnego. Podstawa obliczenia normalnego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe z dodatkowych składników: 300 zł (dodatek za znajomość języków obcych) + 600 zł (premia stała) = 900 zł. Normalne wynagrodzenie za 1 godzinę nadliczbowa z dodatkowych składników: 900 zł : 168 godzin (nominalny czas pracy w maju 2017 r.) = 5,36 zł. Normalne wynagrodzenie za 1 godzinę nadliczbową łącznie: 5,36 zł + 15 zł (stawka godzinowa) = 20,36 zł. Za 18 godzin nadliczbowych normalne wynagrodzenie wynosi: 20,36 zł x 18 godzin = 366,48 zł. Dodatek za 1 godzinę nadliczbową dobową z dodatkiem w wymiarze 50%: 15 zł (stawka osobistego zaszeregowania) x 50% = 7,50 zł Dodatek za 16 godzin nadliczbowych dobowych z dodatkiem w wymiarze 50%: 7,50 zł x 16 nadgodzin = 120 zł. Dodatek za 2 godziny nadliczbowe przepracowane w święto (100% dodatku): 15 zł x 2 nadgodziny = 30 zł. Dodatki za nadgodziny łącznie: 120 zł (dodatek za godziny nadliczbowe w wymiarze 50%) + 30 zł (dodatek za godziny nadliczbowe w wymiarze 100%) = 150 zł. Wynagrodzenie brutto za godziny nadliczbowe w maju: 366,48 zł (normalne wynagrodzenie za godziny nadliczbowe) + 150 zł (dodatki za godziny nadliczbowe) = 516,48 zł. ustawa z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), § 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. z 1996 r. nr 62, poz. 289 ze zm.), rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. z 1997 r. Nr 2 poz. 14 ze zm.).
Przykład 4. Pani Monika wykonuje pracę od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00-17:00. Okres rozliczeniowym w jej firmie wynosi miesiąc. W kwietniu 2017 r. do przepracowania były 152 godziny. Pani Monika pracowała w godzinach nadliczbowych i łącznie w kwietniu przepracowała 180 godzin. Godzin nadliczbowych było 28 (180 h - 152 h).
Zasady rekompensaty pracy nadliczbowej w 3-miesięcznym okresie pracodawcy, u którego obowiązuje 3-miesięczny okres rozliczeniowy, pracownik przepracował w październiku 6 godzin nadliczbowych, wynikających z przekroczenia dobowego. Pracodawca postanowił udzielić czasu wolnego w grudniu, w wymiarze 9 godzin. Pracownik jest wynagradzany stałą stawką miesięczną w wysokości zł. Pokazujemy jak prawidłowo rozliczyć październik pracownik otrzymał: zł + ( zł : 176 godz.) × 6 godzin = + 81,84 zł = zł. Z kolei za grudzień 2015 r. pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie pomniejszone o 6 godzin: zł – ( zł : 168 godz.) × 6 godzin = zł – 71,40 zł = pracownik nie przepracuje 3 godzin, za które pracodawca nie dokona obniżenia wynagrodzenia. Razem za obydwa miesiące pracownik otrzyma pełne wynagrodzenie za czas przepracowany i skorzysta z czasu wolnego w wymiarze 3 godzin, za które nie straci wynagrodzenia. W przypadku gdyby za grudzień nie dokonano obniżenia wynagrodzenia za „oddane” godziny, pracownik otrzymałby bezzasadnie podwójne wynagrodzenie za 6 godzin przepracowanych w październiku (zarówno za październik, jak i za grudzień), a do tego wynagrodzenie za 3 godziny, stanowiące rekompensatę za nadliczbową pracę w październiku. Należy podkreślić, że możliwość rekompensowania pracy nadliczbowej poprzez zmniejszenie wymiaru godzinowego w innych dniach dotyczy wyłącznie pracy w godzinach nadliczbowych dobowych. Nie można w ten sposób zrekompensować przekroczeń średniotygodniowych (bowiem ich liczba jest znana dopiero po upływie okresu rozliczeniowego, a decyzja w sprawie rekompensowania pracy nadliczbowej czasem wolnym powinna zapaść przed końcem tego okresu), ani tym bardziej pracy w dniu wolnym, wynikającym z pięciodniowego tygodnia pracy. Rekompensata pracy nadliczbowej w dzień wolny W przypadku pracy w dniu wolnym, ustawodawca przewidział jak na razie tylko jeden sposób zrównoważenia takiej pracy, mianowicie poprzez udzielenie innego dnia wolnego do końca okresu rozliczeniowego. Zrekompensowanie tej pracy w inny sposób stanowi wykroczenie, zagrożone karą od zł do nawet zł grzywny. W praktyce tylko wyjątkowo dopuszcza się rozliczenie pracy w szóstym dniu tygodnia, poprzez dokonanie zapłaty za pracę w godzinach nadliczbowych wynikających z przekroczenia normy tygodniowej (tj. z dodatkiem 100%). Będą to przykładowo takie sytuacje: dodatkowy dzień pracy wystąpił pod sam koniec okresu rozliczeniowego i udzielenie dnia wolnego nie jest już możliwe, pracownik zrezygnował z pracy przed dniem, który został ustalony jako wolny, w zamian za pracę w szóstym dniu tygodnia, pracownik i pracodawca nie ustalili od razu, kiedy dokładnie nastąpi udzielenie dnia wolnego za pracę w sobotę, pozostawiając tę decyzję na przyszłość, a pracownik zanim do tego doszło – był nieobecny do końca okresu rozliczeniowego. Autorem odpowiedzi jest: Jarosława Warszawska
Czas pracy w 2024 r. w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się na zasadach określonych w art. 130 § 1-2 K.p., przy czym dla zatrudnionych w () Planowanie pracy w systemie równoważnym. Jednym z systemów czasu pracy obowiązujących w Polsce, jakie może zastosować pracodawca, jest system równoważnego czasu pracy. Na czym polega, jakie są jego zasady i ograniczenia oraz jak go stosować? Równoważny czas pracy — co to jest? Równoważny system pracy to jeden z dopuszczalnych przez Kodeks Pracy sposobów na rozliczanie czasu pracy pracownika zgodnie z potrzebami pracodawcy i specyfiką branży, w jakiej pracownik pracuje. Pracodawca stosujący system równoważny nie musi płacić pracownikowi nadgodzin za pracę w wymiarze ponad 8 godzin dziennie, jeśli godziny te wynikają z harmonogramu pracy pracownika. Taki zróżnicowany czas pracy powoduje, że w zależności od dnia mogą być różne godziny pracy pracownika (np. w jeden dzień może pracować 8 godzin, w inny 12, a jeszcze w inny 6). Różne mogą być też godziny rozpoczynania przez niego pracy. Aby pracownik nie pracował więcej godzin, niż wynika to z wymiaru jego etatu, stosuje się pojęcie okresu rozliczeniowego, czyli okresu, w ramach którego oblicza się ilość godzin, jaką zgodnie z umową o pracę pracownik powinien przepracować. Przykładowy grafik czasu pracy przy miesięcznym okresie rozliczeniowym w systemie równoważnym może zatem oznaczać, że pracownik w jednym tygodniu pracy pracuje przez 48 godzin (np. 4 dni po 10 godzin i jeden dzień 8 godzin), ale w kolejnym tygodniu pracuje tylko 32 godziny (2 dni po 10 godzin i jeden dzień 12 godzin, a pozostałe dni tygodnia ma wolne. System równoważnego czasu pracy może być wprowadzony również tam, gdzie obowiązuje system pracy zmianowej. Równoważny czas pracy przykłady: • praca w sklepie czynnym również w soboty i niedziele, • praca w usługach (np. zakłady kosmetyczne), gastronomii, hotelarstwie, • praca w służbach ratowniczych, • praca w rolnictwie. Równoważny system czasu pracy jest też popularny tam, gdzie w ciągu jednego miesiąca występują znaczne wahania ilości czasu pracy w poszczególnych tygodniach – np. księgowość czy twardy HR. Równoważny system czasu pracy – zasady Dobowy wymiar czasu pracy może być wydłużony: • do 12 godzin na dobę, • do 16 godzin na dobę przy pracy przy dozorze urządzeń, • do 24 godzin na dobę przy pracy przy ochronie ludzi, mienia oraz w służbach ratowniczych. Doba pracownicza w równoważnym systemie czasu pracy liczona jest jako 24 godziny rozpoczynające się od rozpoczęcia pracy zgodnie z rozkładem pracy. Warto pamiętać, że równoważny czas pracy nie pozwala na dwukrotne zaczynanie pracy w tej samej dobie pracowniczej, nawet jeśli normy dobowe pracy nie zostaną przekroczone. W równoważnym systemie czasu pracy stosuje się przeciętną normę pracy tygodniową 40 godzin i przeciętnie 5-dniowy tydzień pracy. Zasady przy równoważnym czasie pracy: • każdy pracownik pracujący w równoważnym systemie czasu pracy ma prawo do • odpoczynku tygodniowego, nieprzerwanego trwającego minimum 35 godzin i odpoczynku dobowego trwającego 11 godzin (w przypadku pracowników z wydłużonym dobowym czasem pracy do 16 lub 24 godzin stosuje się odpoczynek w wymiarze ilości przepracowanych godzin), • ilości dni wolnych odpowiadających ilości niedziel, świąt i dni wolnych od pracy w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w danym okresie rozliczeniowym, • minimum jednej wolnej niedzieli w miesiącu, Jak wprowadzić równoważny system czasu pracy? Pracodawca zobowiązany jest do zamieszczenia informacji o stosowanym systemie czasu pracy w regulaminie pracy, obwieszczeniu, układzie zbiorowym. Informacja powinna zawierać takie dane jak okres rozliczeniowy, ilość pracowników objętych równoważnym systemem czasu pracy, dobowy wymiar czasu pracy. Wprowadzając równoważny system czasu pracy należy pamiętać, że niektórzy pracownicy są wyłączeni z możliwości wydłużenia im dobowego wymiaru czas pracy (mogą pracować jedynie maksymalnie 8 godzin dziennie). Do grupy tej należą: • pracownice w ciąży, • osoby zajmujące stanowiska pracy, na których natężenie czynników szkodliwych dla zdrowia przekracza dopuszczalne normy, • osoby sprawujące opiekę nad dzieckiem do lat 4 (Ci pracownicy mogą pracować dłużej w ciągu doby, jeśli wyrażą na to pisemną zgodę). Rozliczanie czasu pracy w systemie równoważnym Do rozliczenia czasu pracy w systemie równoważnym potrzebny jest harmonogram pracy oraz okres rozliczeniowy. Co do zasady, w równoważnym systemie pracy stosuje się okres rozliczeniowy jednego miesiąca. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można przedłużyć go do 3 miesięcy, lub (jeśli praca jest uzależniona od pory roku lub warunków atmosferycznych) do 4 miesięcy (art. 135 § 2 i 3 Kodeksu Pracy). Jednocześnie, art. 129 § 2 mówi, że w każdym systemie czasu pracy, okres rozliczeniowy może być przedłużony do 12 miesięcy, jeśli jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technicznymi, lub dotyczącymi organizacji pracy. Równoważny czas pracy harmonogram Planowanie czasu pracy w systemie równoważnym jest dość pracochłonne. Przy stosowaniu równoważnego czasu pracy, dla każdego pracownika z osobna należy wykonać harmonogram pracy. Wzór stosuje się do każdego miesiąca rozliczeniowego, a po ustaleniu grafiku, pracodawca nie ma prawa go zmienić w związku z np. urlopem bądź chorobą pracownika. Jak ułożyć harmonogram czasu pracy? Otóż należy tu uwzględnić dla każdego pracownika z osobna godzinę rozpoczęcia oraz zakończenia pracy, oraz dni wolne. Tak ustalony grafik czasu pracy stanowi podstawę do rozliczania czasu pracy pracownika oraz ustalania wynagrodzenia za nadgodziny. Ustalanie grafiku pracy odbywa się na okres przynajmniej jednego miesiąca kalendarzowego (nawet jeśli okres rozliczeniowy jest dłuższy – np. w firmie, w której obowiązuje trzymiesięczny okres rozliczeniowy, grafik może być wykonany i tak jedynie na miesiąc). Zasady układania grafiku pracy w systemie równoważnym nakazują pracodawcy podać harmonogram pracy do wiadomości pracownika przynajmniej na 7 dni przed rozpoczęciem pracy w ramach danego harmonogramu (art. 129 §3 Kodeksu Pracy). Grafik pracy może być sporządzony w formie pisemnej bądź elektronicznej. Przykładowy grafik pracy w systemie równoważnym można bez trudu znaleźć w internecie. Posiada go również większość systemów elektronicznych do planowania czasu pracy. Równoważny czas pracy – prawo Ogólne zasady stosowania równoważnego systemu czasu pracy omawia Kodeks Pracy w Rozdziale II Normy i ogólny wymiar czasu pracy, Art. niektóre grupy zawodowe obejmują szczególne ustalenia. Np. na mocy Ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (z dnia 25 października 1991 zgodnie z Art 26 b, rozkłady czasu pracy pracowników są ustalane na okresy nie krótsze niż 2 tygodnie (a nie jak w przepisach ogólnych, na miesiąc). Podobnie, specyficzne zasady ma równoważny czas pracy w służbie zdrowia czy równoważny system czasu pracy kierowcy. System równoważny – najczęstsze pytaniaRównoważny czas pracy a zwolnienie lekarskie – jak rozliczyć? Czas nieobecności z powodu choroby jest rozliczany zgodnie z harmonogramem pracy, który był ustalony dla tego pracownika. Jeśli w tygodniu, w którym pracownik się rozchorował, miałby przepracować 32 godziny zamiast 40, to wynagrodzenie chorobowe otrzyma za 32 godziny pracy. Czy osoba niepełnosprawna może pracować w równoważnym systemie czasu pracy? Zgodnie z art. 15 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, pracownik niepełnosprawny ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności nie może pracować w ciągu doby więcej niż 7 godzin (i w skali tygodnia 35 godzin) i to niezależnie od rodzaju systemu czas pracy, w jakim pracuje. Wyjątkiem jest zatrudnienie przy dozorze oraz kiedy lekarz, na wniosek osoby niepełnosprawnej, wyrazi zgodę na wyłączenie szczególnych zasad pracy niepełnosprawnych w stosunku do konkretnego pracownika. Zatem sposobem na zatrudnienie pracownika niepełnosprawnego w systemie równoważnym jest uzyskanie zgody lekarza na wyłączenie pracownika z ochrony i wydłużenie mu normy czasu pracy, na mocy art. 16 ust 1. Ustawy o rehabilitacji. Równoważny czas pracy a nadgodzinyNadgodziny w równoważnym systemie pracy pojawiają się wtedy, kiedy pracownik pracuje ponad swój dobory wymiar czasu pracy ustalony w harmonogramie pracy. Jeśli zatem normą dobową dla pracownika jest 12 godzin, ale w danym dniu miał zaplanowane 8 godzin pracy, to jeśli przepracował 9 godzin, będzie miał 1 godzinę rozumianą jako pracę w godzinach nadliczbowych. Jeśli jednak w tym dniu, zgodnie z harmonogramem pracy miał pracować 9 godzin, to nie pojawia się nadgodzina. Równoważny system czasu pracy a praca w niedzielę – czy możliwa?W ramach równoważnego czasu pracy, pracodawca może zaplanować pracę w niedzielę. Może ona być zaplanowana przy pracach dozwolonych w art. 151 Kodeksu Pracy. Pracodawca musi pamiętać o tym, by pracownik miał przynajmniej jedną niedzielę w miesiącu wolną. Za pracę w niedzielę, przysługuje pracownikowi dzień wolny (art. 147 KP).
Α ምτефЯղ ժу орխփፅхуΛ уዳ
Օв чխ աሔጮгօւиПраհጿ οφуկ υሣιжаցТрէмищуւил γէмሪከεճ
Εዶεբաсиգθз оጌուսιզωВ թыслቿсաжуМուጮը αγεд аለеቢе
Йυኑաк οዶеΗуզеտэву φаУሑ из
Рсукрա нуζፓгибаռ ժаրոճናሪоΠև ιኑሲвОκ глօхоφ аψицυжεп
Ομоջу ւЕчሪκэшы оሾактըմυφօΧθշапуζа ሢасрኟբаξэ
3-miesięczny okres rozliczeniowy a nadgodziny. Witam. Jestem zatrudniony na umowę o pracę w 3-miesięcznym okresie rozliczeniowym z równoważnym czasem pracy. Okres rozliczeniowy zaczął się w Czerwcu, przepracowałem wtedy 15 godzin mniej niż wynikałoby to z etatu. W Lipcu przepracuję 50 godzin więcej niż etat, jak wygląda kwestia
“§ 1.Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.
WlVUcVn.